Pokrycia dachowe – najbardziej popularne obecnie materiały i zasady montażu (część II ostatnia)

A roofer replacing the tiles on a house roof.

Gonty bitumiczne – zbudowane są z włókna szklanego, pokrytego masą bitumiczną modyfikowaną elastomerem i posypką mineralną lub ceramiczną w różnych barwach. 1 m2 pokrycia waży 9-12 kg. Elementy mogą być układane na dachach o nachyleniu połaci od 12 do 90 stopni. Spodnia płaszczyzna jest cała samoprzylepna, a spoina trwale elastyczna. Modułowa struktura gontów sprawia, że pokrycie jest niewrażliwe na ruchy podłoża, nie pęka, Chociaż mają cieniowaną powierzchnię, normy dopuszczają niewielkie różnice w ich odcieniach. Aby zminimalizować te rozbieżności, przy układaniu należy wybierać arkusze na przemian z kilku paczek. Wyroby te są elastyczne, dlatego też nadają się do krycia skomplikowanych połaci. Ich niewielki format sprawia, że przy pracy na dachach z wieloma załamaniami – nie powstanie dużo odpadów. Ocięte kawałki można wykorzystać w innym miejscu. Bardzo dobrze tłumią hałas na przykład w trakcie opadów deszczu.

Co warto wiedzieć, o przyklejaniu gontów bitumicznych?

Należy wiedzieć, że gonty układa się na sztywnym poszyciu z wodoodpornych płyt drewnopochodnych o grubości 18-22 mm, zaimpregnowanych desek lub sklejki. Obecnie pod to pokrycie zaleca się też użycie specjalnych cienkich membran bitumicznych, modyfikowanych tworzywem SBS. Najpierw, w otworach wykonanych w sztywnym poszyciu, osadza się wywietrzniki połaciowe i kalenicowe. Potem przycina się pasy (bryty), odpowiednie do długości połaci. Mocuje się je gwoździami, z płaską główką, zwanymi papiakami. Pasy gontów układa się na zakład (jego szerokość jest wskazana linią na każdym elemencie) i przybija gwoździami papowymi ocynkowanymi w wyznaczonych miejscach. Istotne jest to, aby główki gwoździ były przykrywane zakładkami następnych gontów, a łepek gwoździa znajdował się w jednej płaszczyźnie z górną powierzchnią wyrobu i jej nie uszkadzał. Można też kupić papy samoprzylepne. Warstwa z klejem na spodniej części łączy gonty ze sobą, formując jednolitą, elastyczną, ciągłą i wodoszczelną połać. Dokładną liczbę gwoździ dobiera się na podstawie zaleceń producenta. Przy nachyleniu dachu 15-60 stopni, każdy pas przybija się 4 lub 5 gwoździami o długości 20-25 mm. Powinny one być umieszczone nad wcięciami modułowymi. Przy większym nachyleniu połaci 60-85 stopni, należy je zagęścić do 6-8 sztuk na pas. Po ułożeniu na sztywnym poszyciu krytym papą, gonty ulegają samowulkanizacji. Na ich spodniej stronie są pola kleju, zabezpieczone folią. Im większe, tym większa szczelność i odporność pokrycia na porywisty wiatr i deszcz. Na samowulkanizację potrzeba kilku godzin podgrzania dachu przez słońce. Z tego względu układanie pokrycia przeprowadza się w czasie ciepłych, słonecznych miesięcy.