Tradycyjne pompy ręczne – co warto o nich wiedzieć?

Spośród wszystkich rodzajów pomp do wody, to właśnie pompy ręczne mają najbardziej prostą konstrukcję oraz są też najtańsze. Nie wymagają zasilania elektrycznego, co w pewnych okolicznościach jest ich zaletą.

Możemy wyróżnić takie oto pompy ręczne:

1). Pompy kolumienkowe (popularne abisynki) – należy wiedzieć, że wewnątrz abisynki znajduje się tłok z uszczelką, którego ruch posuwisto-zwrotny zasysa wodę. Im większa jest średnica takiego tłoka, tym większa wydajność pompy – z reguły wynosi ona mniej więcej 20 litrów/na minutę. Tego typu pompy podnoszą wodę z głębokości 7 metrów. Są trwałe i niezawodne. Jedynym elementem, który wymaga okresowej wymiany, jest wcześniej wspomniana uszczelka tłoka. Dla wielu użytkowników zaletą abisynek jest ich specyficzny wygląd. Pionowy cylindryczny korpus z charakterystyczną długą dźwignią do pompowania może być bardzo ciekawym elementem ogrodowej architektury. Abisynki nadają się do pompowania wody z najpłytszej warstwy wodonośnej, ze studni z tak zwanym filtrem wbijanym. Takie studnie mają podobną głębokość jak studnie kopane, lecz średnicę nie większą niż 50 mm i z reguły mniejszą wydajność, niewystarczającą do zaopatrzenia w wodę gospodarstwa domowego. Wykonuje się je wyłącznie w gruntach piaszczystych.

2). Pompy skrzydełkowe (motylkowe) – należy wiedzieć, że są zbudowane w inny sposób niż abisynki. Zamiast tłoka poruszającego się w cylindrze są przepona i zawory. Żeliwny korpus i dźwignia do pompowania (wykonana często z litego drewna) nie mają tak atrakcyjnej formy jak w przypadku abisynek, ale wydajność i wysokość podnoszenia są podobne, stosunkowo niewielkie. Pompa posiada dwa jednakowe króćce: ssący i tłoczący – zakończone kryzami, do których przytwierdza się rury. Kryzy skręcane są za pomocą śrub, dzięki czemu pompę można łatwo odłączyć od instalacji na przykład na zimę i zamontować z powrotem na początku sezonu wiosenno-letniego. Pompa skrzydełkowa może zasysać wodę ze studni o lustrze położonym do 7 metrów pod poziomem gruntu (nie należy tego mylić z głębokością studni, która może być znacznie większa). Może również służyć do ułatwienia rozruchu układu hydroforowego przez podniesienie poziomu wody w rurze ssącej. Pompowana ciecz musi być wolna od zanieczyszczeń stałych typu piasek czy opiłki, ale oprócz wody mogą to być także oleje i paliwa. Pompę ręczną motylkową należy zamontować w pozycji pionowej na ścianie lub innej konstrukcji. Przed uruchomieniem musi zostać zalana wodą.